ببین
آنتالیا
آنتالیا که در طول تاریخ مهدن دهها تمدن مختلف بوده و رد پای این تمدن‌ها را با خود حمل و حفظ کرده و آنها را در یک جغرافیای بی‌نظیر به معرض نمایش گذاشته، دهها میراث تاریخی دارد که به دیدن می‌ارزد!
قلعه‌ایچی
قلعه‌ایچی که با هتل‌های بوتیک در مرکز شهر واقع شده، آثار تاریخی، موزه‌ها، مغازه‌هایی با دکوراسیون‌های مخصوص و کافه و رستوران‌های شیک را در خود جای داده، دارای باروهایی به شکل نعل است که از داخل و خارج آن را احاطه کرده‌اند. باروهای قلعه اثر مشترک دوره‌های هلنیستی، رومی، بیزانس، سلجوقی وعثمانی هستند. داخل باروها حدود 3000 خانه با سقف آجری وجود دارد. در معماری موجود در خارج از باروهای قلعه‌ایچی، ردپای معماری عثمانی به چشم می‌خورد. ساختار و خصوصیات فیزیکی خانهها نه تنها در مورد تاریخ معماری آنتالیا اطلاعاتی منتقل می‌کند، بلکه سبک زندگی، سنت‌ها و آداب و رسوم منطقه را به بهترین شکل منعکس می‌کند.
می توان از طریق دروازه هادریان وارد قلعه‌ایچی شد. این دروازه یکی از بهترین سازه‌های تاریخی حفاظت شده در آنتالیا است. این اثر رومی در سال 130 پس از میلاد به نام امپراتو روم هادریان ساخته شده است.
یکی از مهم ترین آثار موجود در قلعه‌ایچی، مجتمع ییولی مناره است. این مجتمع بادگار دوران سلجوقی است. این مجتمع از بخش‌های زیر تشکیل شده است: ییولی مناره، مسجد ییولی، مدرسه غیاث‌الدین کیخسرو، مدرسه سلجوقی، مولوی خانه، مقبره زینجیرقیران و مقبره نگارخاتون. ییولی مناره یکی از اولین سازه‌های اسلامی در آنتالیا است. این اثر تاریخی متعلق به دوره سلجوقی در قرن هشتم است.
درست در جنوب قلعه‌ایچی، بندر تاریخی کشتی‌های تفریحی قرار دارد. در این بندر که در یک خلیج امن واقع شده، دهها کشتی گردشگری لنگر انداخته‌اند. با شرکت در تورهای گردشگری یک روزه ترتیب یافته به وسیله این کشتی‌ها می‌توانید از ساحل‌های صخره‌ای و آبشارهای مجاور دیدن کنید.
مدرسه کاراتای یکی دیگر از ساختمان‌های مهم موجود در قلعه‌ایچی است. نقوش و تزیینات موجود در طاقچه‌ها و محراب‌های مدرسه قابل توجه است.
پارک کاراعلی‌اوغلو نیز یکی دیگر از مکانهای مهم در قلعه‌ایچی است. پارک کاراعلی‌اوغلو در مساحتی تقریبی 140 هزار مترمربع گسترده شده است. در این پارک، سه جاده به موازات یکدیگر در جهت شرق به غرب دریا وجود دارد، این جاده‌ها با سه تراس چشم انداز در ساحل دریا به پایان می‌رسند. پارک کاراعلی‌اوغلو مملو از درختان، گیاهان، گل‌ها و پرندگان است که نشانگر پوشش گیاهی و جانوری بسیار غنی آنتالیا است.
برج هیدیرلیک یک بنای بسیار مهم موجود در پارک کاراعلی‌اوغلو می‌باشد. این برج که درقرن دوم ساخته شده، در گوشه جنوب غربی دیوارهای قلعه‌ایچی قرار گرفته است. ارتفاع آن 14 متر، قسمت تحتانی آن مربع و قسمت فوقانی آن استوانه‌ای است.
شهرهای باستانی
پرگه
پرگه در 18 کیلومتری شرقی مرکز آنتالیا قرار دارد. رودخانه آکسو (کستروس) در دوران باستان موجب اهمیت موقعیت جغرافیایی این شهر می‌شد. همچنین آب حیات فعالیت‌های کشاورزی شهر بود.
برخی از آثار مهم به دست آمده در نتیجه کاوش‌های باستان‌شناسی از پرگه، در موزه آنتالیا به نمایش گذاشته شده است.
برای شروع کاوش در پرگه، بهتر است در طول باروهای باستانی ساخته شده توسط اسکندر کبیر، شروع به قدم زدن بکنید.
بدون دیدن قنات آب، جاده ستون دار، برج دیده بانی، حمام رومی، آگوراها، مغازه‌های دو دری، آمفی تئاتر بزرگ 12 هزار نفره، موزاییک‌هایی که کف را پوشانده‌اند و استادیومی که به شکل نعل اسب ساخته شده، شهر باستانی پرگه را ترک نکنید.
ترمسوس
ترمسوس که در 30 کیلومتری شمال غربی آنتالیا قرار دارد، یکی از بهترین شهرهای باستانی حفاظت شده در ترکیه است. این شهر به دلیل زیبایی‌های طبیعی و آثار تاریخی زیاد در رده پارک ملی به ثبت رسیده است.
این شهر که به خاطر دفاع محکم ترمسوسیها در برابر محاصره اسکندر کبیر شهرت دارد، در منطقه‌ای به نام میلیاس در پیسیدیا واقع شده است. گفته می‌شود که این شهر توسط سُلیم‌ها که از قدیمی‌ترین مردمان آناتولی بودند، تأسیس شده است. در منابع تاریخی اطلاعاتی از این شهر در دوره بیزانس و پس از آن وجود ندارد.
فاسلیس
شهر باستانی فاسلیس که در 18 کیلومتری جنوب غربی کمر و 58 کیلومتری جنوب غربی آنتالیا قرار دارد، توسط استعمارگران رودوس در قرن هفتم پیش از میلاد تأسیس شده است. موقعیت جغرافیایی شهر نشان می دهد که یک شهر بندری مهمی بوده است. این شهر دارای سه بندر، یکی در شمال شبه جزیره، دیگری در شمال شرقی و سومی در ساحل جنوب غربی آن بوده است.
استقبال اهالی این شهر از اسکندر کبیر با تاج طلایی در سال 333 قبل از میلاد، یکی از مهمترین اتفاقات تاریخی این شهر است.
فاسلیس که در قرن 5 و 6 تحت حاکمیت بیزانس بود، به دلیل خسارات وارده در نتیجه محاصره سلجوقیان در قرن 12، در قرن 13 به طور کامل تخلیه شد. بیشتر بقایای مربوط به دوران روم و بیزانس تا به امروز باقی مانده‌اند. این بقایا در دو طرف خیابان اصلی که محور اصلی شهر را تشکیل داده و بندرهای شمال به جنوب را به هم متصل می کنند، قرار گرفته‌اند. این جاده بین آگورا و آمفی تئاتر گسترش یافته و یک میدان کوچک به وجود می‌آورد. پله‌های موجود در گوشه جنوب شرقی میدان، امکان دسترسی به آمفی تئاتر و آکروپلیس را فراهم می‌کنند. این آمفی تئاتر یک آمفی تئاتر کوچک متعلق به عصر هلنیستی است.
اولیمپوس
اولیمپوس دومین شهر مهم بندری پس از فاسلیس در ساحل جنوبی آنتالیا است. در 85 کیلومتری مرکز شهر آنتالیا و 45 کیلومتری جنوب غربی کمر واقع شده است. این شهر نام خود را از کوه تاحتالی که در 16 کیلومتری شمال آن قرار دارد و با 2375 مترارتفاع یکی از امتدادهای غربی توروس است، میگیرد. این شهر در محدوده بئی‌داغلاری - پارک ملی اولیمپوس قرار دارد. تاریخ دقیق تأسیس این شهر نامعلوم است.
یک سازه بسیار مهم این شهر باستانی، دروازه معبد است که در 150 متری غرب دهانه رودخانه واقع شده است. یکی ازجالب‌ترین آثار کشف شده در میان ویرانه‌های این شهر، لحد ناخدا اودوموس است که در حفاری‌های انجام شده توسط موزه آنتالیا کشف شد.
در شرق اولیمپوس در 300 متری ساحل، شهر چیرالی قرار گرفته، ساحلی باشکوه که با شن‌های خود معروف است، شن‌های آن محل تخمگذاری لاک‌پشت‌های سرخ هستند و پوشش گیاهی بسیار متنوعی دارد.
میرا
شهر باستانی میرا که در 200 کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر آنتالیا و 45 کیلومتری جنوب شرقی کاش قرار دارد، در دشتی با همین نام و در محدوده شهرستان دمره امروزی تأسیس شده است.
شهر باستانی میرا به خاطر قبرهای صخره‌ای متعلق به دوره لیکیا، آمفی تئاتر متعلق به دوره رومیان و کلیسای سنت نیکلاس (بابا نوئل) متعلق به دوره بیزانس مشهور است.
میرا از قرن هفتم به بعد در نتیجه وقوع زمین‌لرزه‌ها، سیل و آبرفت‌هایی که رودخانه دمره با خود می‌آورد و نیز حملات اعراب، اهمیت خود را از دست داد و در قرن 12 به یک روستا تبدیل شد. بقایای تاریخی که به امروز رسیده، عبارتست از آمفی تئاتری که در دامنه جنوبی آکروپلیس واقع شده و مقبره‌های سنگی که در دو طرف آن قرار دارند. براساس تحقیقات انجام شده، به غیر از باروهای متعلق به دوره روم که امروزه کاملاً محکم و پابرجاست، در تپه آکروپولیس و اطراف آن میتوان به بقایای بناهای هلنیستی برخورد.
میرا، مرکز استان لیکیا در قرن پنجم میلادی سفر سنت پوئل ودوستانش به این شهر سبب شده است تا این شهر در جهان مسیحیت ازجایگاه و اهمیت ویژه‌ای برخوردار باشد.
کلیسا و موزه سنت نیکلاس
شخصیت مذهبی و والای سنت نیکلاس که در نیمه دوم قرن سوم میلادی در پاتارا به دنیا آمد و اسقف میرا بود، سبب شد تا پس از مرگش به وی درجه سنت (عزیز) داده شود. سنت نیکولاس محبوبترین قدیس بسیاری از کشورهای اروپایی به ویژه روسیه تزاری شد.
در کشورهای شمالی اروپا، آیین بابانوئل که به محافظ کودکان و آورنده شادی برای آنها معروف بود، با اعتقاد و ایمان به عزیز نیکلاس درهم آمیخت و منجر به ایجاد یک شخصیت افسانه‌ای نیمه مذهبی و بسیار محبوب در سراسر جهان شد.
کلیسای سنت نیکلاس تبدیل به بنای یادبود بسیار مهمی در تاریخ هنر بیزانس شد و با سبک معماری و تزیینات داخلی‌اش به برجسته‌ترین نمونه دوره بیزانس میانه تبدیل گردید. میرا (دمره) در قرن پنجم میلادی مرکز استان لیکیا بود و اسقف اعظم میرا دومین مقام بزرگ مذهبی در آناتولی به شمار می‌رفت، این امر سبب شد تا عزت و احترام شهر در سال‌های پس از مرگ سنت نیکلاس افزایش یابد.
سیمه‌نا
شهر باستانی سیمه‌نا که اکنون با نام قلعه‌کوی شناخته می‌شود، یکی از شهرهای کوچک ساحلی لیکیا بود که مابین شهرهای کاش و دمره و در 195 کیلومتری جنوب غربی آنتالیا واقع شده است. این شهر یک نقطه استراتژیکی است که از قرن چهارم پیش از میلاد تا به امروز همیشه مسکونی بوده است. قلعه‌ای که تا به امروز پابرجا مانده، نمونه زنده این امر است. از این قلعه میتوان عالی‌ترین منظرههای کک‌اووا و اطراف آن را دید.
کک‌اووا که نام خود را به این منطقه داده، شامل جزیره‌ای درست مقابل سیمه‌نا به طول 7.4 کیلومتر است که در فاصله 500 متری از ساحل سیمه‌نا قرار دارد، همچنین شامل سیمه‌نا، تیموسا (اوچ‌آغیذ)، اسکله آپرلای (سیجاک)، خلیج آکواریوم و خلیج گوک کایا می‌باشد.
سواحل شمالی جزیره کک‌اووا که رو به سمت سیمه‌نا دارد، مملو از رد پای تمدنی است که در نتیجه زمین‌لرزه‌ها بخش اعظم آنها زیر آب رفته است. این آثار باستانی عبارتند از پله‌های سنگی که تا عمق 4-5 متری دریا فرو رفته‌اند و نیمی از آنها داخل آب و نیمی دیگر خارج از آب است، بقایای خانه و اسکله. سیمه‌نا در شبه جزیره‌ای مقابل جزیره کک‌اووا قرار دارد. بین قلعه‌کوی واوچ‌آغیذ، میتوان بقایای جاده و اسکله‌‌ای را دید که از میان جزایر کوچکی که به عنوان کوره برای پختن لحدها استفاده می‌شد، رو به سمت ساحل امتداد یافته و اکنون زیر آب مانده است.
لیمیرا
شهر باستانی لیمیرا که در 108 کیلومتری جنوب غربی مرکز آنتالیا و در محدوده شهرستان فنیقه واقع شده، آکروپلیس واقع در دامنه‌های جنوبی کوه توچاک، جایی که آثار باستانی متعلق به دوران اولیه در آن جای گرفته و دشتی که درست در جنوب این منطقه بوده و امروزه به واسطه جاده جدا شده و درون باروهای متعلق به دوران روم و بیزانس قرار گرفته را شامل می‌شود.
آکروپلیس که در شمالی‌ترین قسمت شهر باستان واقع شده، از یک قلعه داخلی در شمال و یک قلعه پایینی تشکیل شده است. درقلعه پایین، باروها، آب‌انبارها، کلیسای بیزانس و پریکل هرون وجود دارد. در محلی که آکروپلیس به دشت می‌رسد، یک آمفی تئاتر وجود دارد که در اصل مربوط به عصر هلنیستی است و در سال 141 مورد بازسازی اساسی قرار گرفته است.
لیمیرا یکی از شهرهای لیکیا با بیشترین تعداد قبرهای صخره‌ای است. در این شهر باستانی بیش از 400 قبر صخره‌ای وجود دارد و بیشتر آنها به خاطر کتیبه‌هایی که به زبان لیکیایی نوشته شده‌اند با نام شناخته میشوند.
آریکاندا
نام شهر باستانی آریکاندا، که در 30 کیلومتری شمالی مرکز فنیقه و 140 کیلومتری جنوب غربی مرکز آنتالیا واقع شده، در زبان لیکیایی، آری-کا-واندا به معنی "محلی در کنار صخره بلند" است. نام این شهر از نظر زبان‌شناسی انعکاس زبان بومی آناتولی است و این امر نشانگر این است که آریکاندا یکی از قدیمی‌ترین شهرهای منطقه است. بر اساس یافته‌های به‌دست آمده به غیر از تبر سنگی مربوط به سال 2000 قبل از میلاد، بسیار مشکل است که بتوان گفت این شهر قبل از قرن پنجم قبل ازمیلاد نیز وجود داشته است.
آریکاندا به عنوان شهری که در قرن دوم قبل از میلاد در اتحاد لیکیان واقع بود، سکه ضرب میکرده است. زمانی که امپراتور کلاودیوس به اتحاد لیکیان در سال 43 پس ازمیلاد خاتمه داد، منطقه لیکیان با استانی به نام پامفیلیا به ایالت تبدیل شد و تحت سلطه رومیان درآمد. این شهر که پس از زلزله بزرگ سال 240 بعد میلاد تا حد زیادی مرمت و بازسازی شد، در زمان حکومت بیزانس، آکالاندا یا اورکاندا نامیده شد.
زانتُس- لتون
زانتُس، که قدمت آن به 3000 سال قبل از میلاد برمی‌گردد، بزرگترین مرکز اداری و پایتخت لیکیا در دوران باستان بود. لتون که در سال 1988 همراه با زانتُس در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید، یکی از مراکز مهم مذهبی این دوره است.
زانتُس، شهر محل زندگی سارپدون که با به قلم گرفتن شعری در جنگ تروا باعث جرات و جسارت بیشتر شاهزاده هکتور شد، در شرق رودخانه اِشن که مرزی است بین استان‌های موغلا و آنتالیا، در محدوده استان آنتالیا و در نزدیکی شهرکنیک واقع شده است. لتون نیز در چهار یا پنج کیلومتری غرب زانتُس درمنطقه سیدیکمرموغلا، واقع شده است.
زانتُس ولتون با دارشتن آثار باستانی بسیار ارزشمند از عناصر مهم میراث جهانی هستند. در این دو منطقه مسکونی که بسیار نزدیک به هم قرار دارند، کتیبه‌های سنگی‌ای وجود دارند که طولانی‌ترین و مهمترین متون زبان لیکیایی بر روی آنها نوشته شده است.
آمفی تئاتر 2.200 نفری زانتُس در این شهر قراردارد. میدان مربع احاطه شده با رواق‌ها در شمال این آمفی تئاتر باستانی، که در عصر هلنیستی ساخته و در دوره روم بازسازی شده است، آگورای روم بوده است.
در فضای مقدس لتون که در سال 1840 کشف شد، یک آمفی تئاتر با سی و شش ردیف نشیمنگاه، بازیلیکا (تالار بزرگ)، کتیبه‌ها، سه معبد، یک رواق گرد و یک ایوان به شکل ال انگلیسی که به ساختمان شاهنشاهی متصل است، وجود دارد. در گرامیداشت یاد الهه لتو و فرزندان دوقلوی وی به نام‌های آپولون و آرتمیس معبدی ساخته شده است. بزرگترین این معابد معبد لتو درغرب است. معبد آپولو در شرق قرار گرفته که به سبک دوریک ساخته شده است. در وسط هر دو معبد، معبد آرتمیس قرار دارد که از دو معبد دیگر کوچکتر است. به دلیل بالا رفتن سطح آب از دوران باستان تا به امروز، بخش‌های پایین سازه‌ها امروز زیر آب مانده است.
پاتارا
شهر باستانی پاتارا که تقریبا در 40 کیلومتری غرب کاش و 200 کیلومتری غرب مرکز شهر آنتالیا، در انتهای جنوب غربی دره زانتُس قرار دارد، یکی از مهمترین و قدیمی‌ترین شهرهای لیکیا است. شهر باستانی پاتارا که حفاری‌های باستان‌شناسی در آن از سال 1988 شروع شده، نه تنها به دلیل میراث ارزشمند باستانی و تاریخی، بلکه از آنجا که یکی از سواحل نادری است که از میلیون‌ها سال پیش محل تخمگذاری و تولیدمثل لاک پشت‌های سرخ مدیترانه‌ای بوده، از اهمیت زیادی برخوردار دارد.
در متون متعلق به تمدن هیتی‌ها به قرن سیزدهم قبل از میلاد به نام این شهر اشاره شده است. با وجودی که قطعات سرامیکی یافت شده در آکروپلیس تِپه‌جیک، منعکس کننده ویژگی‌های دوران برنز میانی است، تبرسنگی متعلق به دوران قبل از آهن که در دامنه‌های شرقی تِپه‌جیک کشف شده، نشان می‌دهد که پاتارا تاریخ و قدمتی طولانی دارد.
اهمیت این شهر در دوره بیزانس ادامه یافته و نزد مسیحیان نیز مرکز مهمی به شمار می‌رفته است. بابا نوئل معروف به سنت نیکلاس اهل پاتارا است. با ورود ترک‌ها به منطقه از اهمیت پاتارا که در طول قرون وسطی نیز اهمیت خود را حفظ کرده بود، چیزی کاسته نشد.
سیلیون
سیلیون که از توابع پامفیلیا محسوب می‌شود، روی تپه‌ای که دامنه‌های تقریباً شیب‌دار و سطحی کاملا مسطح دارد، قرار گرفته است. این شهر در 16 کیلومتری شهرستان سریک و 30 کیلومتری مرکز آنتالیا واقع شده است. گفته می‌شود که این شهر نیز همانند دیگر شهرهای پامفیلیا، پس ازجنگ تروا توسط قهرمانانی به نام‌های موپسوس و چالچا احداث شده است. شهر باستانی سیلیون که بیشترین آثار بقایای هلنیستی در منطقه آنتالیا را در خود جای داده است، درعین حال به عنوان شهری شناخته می‌شود که بهترین دفاع هلنیستی را از خود نشان داده است. اگر می‌خواهید از سیلیون دیدن کنید، باید برای یک صعود سخت خودتان را آماده نمایید. اما منظره‌هایی که در پایان این صعود خواهید دید، ارزش تمام دردسرها را خواهد داشت.
آسپندوس
آسپندوس که تقریبا در 45 کیلومتری شرق مرکز شهر آنتالیا قرار دارد، به خاطر داشتن بهترین آمفی تئاتر حفظ شده متعلق به دوره رومی نه تنها در آناتولی بلکه در کل مدیترانه مشهور است. این شهر در بالای تپه‌ای در نزدیکی کوپروچای (یوریمدون باستان)، یکی از بزرگترین رودخانه‌های منطقه تاسیس شده است. امروزه در آسپندوس که راههای ارتباطی خود با مدیترانه و توسعه خود را مدیون رودخانه موجود در نزدیکی آن و در نتیجه زمینهای حاصلخیز اطراف آن است، معمولا آمفی تئاتر و آبراههها مورد بازدید و توجه قرار می‌گیرند. دیگر بقایای متعلق به این شهر، در دشت صاف تپه‌ای که آمفی تئاتر به آن تکیه زده، واقع شده است.
درخشان‌ترین دوره شهر بدون شک دوره امپراطوری روم است، زمانی که آمفی تئاتر وآبراهه‌های مشهورساخته شده اند.
تئاتر آسپندوس به دلیل ویژگی‌های معماری خاص خود و از این جهت که به خوبی حفاظت شده، امروزه یکی از برجسته‌ترین آمفی تئاترهای به جای مانده از عصر روم است. این بنا که وقف خدایان وامپراطوران آن دوران شده بود، منعکس کننده پیشرفته‌ترین نمونه معماری رومی و تکنیک ساخت آن است.
غیر از این آمفی تئاتر، آبراههها از دیگر بقایای مهم شهر هستند که به دیدن می‌ارزند. سیستم آبراه آسپندوس یکی از بهترین نمونه‌های آبراه‌های باستانی است که تا به حال حفظ شده است. نمای کلی سازه بدین شکل است که برج‌های پمپ فشار آب در هر دو انتهای پل قوسی با موقعیت شمال-جنوب که طول آن حدود یک کیلومتر است، قرار گرفته‌اند.
آسپندوس همچنین یکی ازشهرهایی است که در هر دو دوره بیزانس وسلجوقی موجودیت خود را حفظ کرده است. در این آمفی تئاتر، به ویژه در وسط نمای بیرونی و قسمتی که به درب یادبود اضافه شده و نیز در پوشش گچی طرح زیگزاگی که به رنگ قرمز تیره است، میتوان ردپای مرمت و بازسازی دوره سلجوقی را مشاهده کرد. مهمترین دلیل سالم و پابرجا ماندن ساختمان صحنه که تصور می‌شود به عنوان کاروانسرا برای اقامت سلاطین سلجوقی استفاده می‌شد، مرمت و حفاظت انجام گرفته توسط سلجوقیان است. مصطفی کمل آتاتورک در سال 1930 از این مکان بازدید کرده و دستورات لازم برای بازسازی و استفاده مجدد از شهر را داده داده است.
سیده
سیده که در دوران باستان مهمترین شهر بندری پامفیلیا بود، در شبه جزیره‌ای به عرض 350 تا 400 متر واقع در 80 کیلومتری شرق آنتالیا در هفت کیلومتری جنوب غربی ماناوگات قرار دارد.
سیده در قرن هفتم پیش از میلاد به یک محل مسکونی تبدیل شده است. درقرن ششم پیش از میلاد به همراه کل پامفیلیا تحت حکمرانی پادشاهی لیدیا قرار گرفته است. این شهر که برای مدتی تحت حکمرانی اسکندر کبیر بوده، پس ازمرگ اسکندر بین پادشاهان عصر هلنیستی به طور مداوم تغییر حکومت داده است. این شهر بعدها تحت حکومت پادشاهی برگاما، روم و امپراتوری روم شرقی قرار گرفته است.
روستای سلیمیه توسط مهاجران کرتی دراوایل قرن بیستم برروی ویرانه‌های شهر باستانی سیده که به عنوان یک شهر تجاری و بندری شناخته می‌شد، تأسیس شد. سیده که دریک شبه جزیره واقع شده، مانند سایر شهرهای پامفیلیا، در طول یک جاده تاریخی که از دروازه اصلی شهر شروع می شود، امتداد می یابد. جاده اصلی که ازدروازه بزرگ درشمال شرقی شروع می‌شود، به استثنای انحنای روبروی آمفی تئاتر باستانی تقریباً به شکل یک خط راست در امتداد شبه جزیره ادامه می‌یابد و در نزدیکی معابد در یک میدان بزرگ پایان می‌یابد. دومین جاده بزرگ شهر نیز از دروازه بزرگ شهر تا جنوب شهر امتداد می‌یابد. هر دو خیابان ستون دارند، در هر دو طرف رواق‌های ستون‌دار با سرهای قرنیس وجود دارد که پشت انها نیز یک ردیف مغازه است.
قلعه آلارا
این قلعه که در 110 کیلومتری شرق مرکز آنتالیا و تقریباً 40 کیلومتری شمال غربی آلانیا واقع شده، بر روی تپه‌ای شیب‌دار در حاشیه رودخانه آلارا قرار گرفته است. در سال 1232 توسط سلطان سلجوقی علاءالدین کیقباد مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت و با محفوظ نگه داشتن آثار به جای مانده از دوران بیزانس، به شکل امروزی خود درآمد. این قلعه برای محافظت از مسیر اصلی تجارت رایج آن زمان و کاروانسرای آلارا ساخته شد. گمان می‌رود که کشتی‌های تجاری در آن زمان تا مقابل قلعه می‌آمدند. این قلعه دارای باروهایی داخلی و بیرونی است که با برج‌ها تقویت شده‌اند. از کنار رودخانه آلارا می‌توانید با استفاده از یک دهلیز نردبانی که درون صخره کنده شده، به باروی دوم برسید.
قلعه آلانیا
قلعه آلانیا که در مرکز شهرستان آلانیا واقع شده و در طول تاریخ به دلیل دور از دسترس بودن از دریا و خشکی و قابلیت حفاظت طبیعی بسیار بالا همواره محل سکونت بوده، یکی از بهترین قلعه‌های قرون وسطایی است که در میان صدها قلعه موجود در آناتولی به خوبی حفظ شده و تا به امروز پابرجا مانده است. این قلعه با باروهایی به طول 6.5 کیلومتر، 140 برج، نزدیک به 400 آب انبار موجود در داخل آن و دروازه‌های باشکوه، کنده‌کاری و تزئین شده با حروف و نقوش، شبیه یک موزه فضای باز است.
اگرچه تاریخ اولین اسکان در این قلعه به عصر هلنیستی برمی‌گردد، اما در اصل با عظمت و شکوهی که در دوره امپراتوری سلجوقیان داشت، تبدیل به یک قلعه یادبود شد. قسمتی از قلعه به نام ایچ‌قلعه که در بلندترین قسمت گوشه غربی شبه جزیره قرار دارد، در ارتفاع 250 متری از دریا واقع است. از آنجا که این قلعه مرکز سامان‌دهی اداری و نظامی بود، از چهار طرف با باروهای مستحکم احاطه شده است. سلطان سلجوقی علاءالدین کیقباد برای تقویت دفاعی قلعه، سازه‌هایی را به آن افزود.
موزه آنتالیا
موزه آنتالیا در سال 1922 توسط معلم سلیمان فکری ارتن برای محافظت از آثار نجات یافته ازغارت نیروهای اشغالگر که پس از جنگ جهانی اول به منطقه آمده بودند، تأسیس شد. این موزه که ابتدا در مسجد علاءالدین در منطقه قلعه‌ایچی و بعداً درمسجد ییولی بود، درسال 1972 به ساختمان فعلی خود منتقل شد. موزه آنتالیا امروزه در زمینی به مساحت 30 هزار مترمربع متشکل از 14 سالن نمایشگاه با چندین گالری و باغ روباز است که مجسمه‌ها و آثار تاریخی مختلف درآن به نمایش گذاشته شده است. بخش مهمی از لیکیا، پامفیلیا و پیسیدیا، سه منطقه فرهنگی باستانی واقع در محدوده استان آنتالیا، که شاهد بی‌انقطاع تاریخ بشریت بوده و یکی ازغنی‌ترین مناطق آناتولی از نظر تاریخی است، حوضه مسئولیت موزه آنتالیا را تشکیل می‌دهد. باستان‌شناسان بسیاری از کشورهای مختلف، هرساله در آنتالیا که یک موزه روباز منحصربه‌فرد و یک مرکز حفاری بین‌المللی با غنای باستان‌شناسی است، حفاری‌های علمی انجام می‌دهند. موزه آنتالیا همچنین در منطقه تعداد زیادی حفاری باستان‌شناسی با هدف نجات آثار باستانی و فعالیت‌های مربوط به تنظیم محوطه‌‌های باستان‌شناسی را به انجام می‌رساند.
موزه آنتالیا یک موزه باستان‌شناسی و تاریخی است وهمچنین میتوان آن را به عنوان یک موزه منطقه‌ای توصیف کرد. بیشتر آثار موجود در این مجموعه ازحفاریهای انجام گرفته در منطقه به دست آمده و آثار اتنوگرافیک نیز توسط کارشناسان موزه از همین منطقه گردآوری شده است. آثار به نمایش گذاشته شده در سالن‌ها منعکس کننده تاریخ هزاران ساله سرزمین آنتالیا است که با انسان‌های اولیه آغاز شده و بدون وقفه تا به امروز ادامه می‌یابد. این آثار بر اساس تاریخ آنها و گاهی اوقات نیز بر اساس موضوع آنها طبقه‌بندی شده و به نمایش گذاشته شده است. موزه آنتالیا یکی از مهمترین موزه‌های جهان است که آثار هیکل‌تراشی متعلق به دوره روم که اکثر آنها در پرگه ساخته شده و نیز یافته‌های جالب و بی‌نظیر کشف شده از کاوش‌های به‌دست آمده از حفاری‌ها را در خود جای داده است. این موزه در سال 1988 برنده جایزه موزه سال شورای اروپا شد.
هتل‌های لوکس و ریزورت
آنتالیا به لطف طبیعت بی‌نظیر و تاریخ کهن خود یکی از جذابترین شهرهای جهان است. هرساله گردشگران زیادی با هدف شنا در دریای آبی و فیروزه‌ای آنتالیا و استراحت در طبیعت بکر منطقه و کشف تاریخ هزاران ساله آن به آنتالیا آمده و در هتل‌های لوکس شهر اقامت می‌کنند.
اگرچه هتل‌های لوکس زیادی در سراسر آنتالیا پراکنده شده‌اند، اما میتوان گفت که این هتلها در نقاط خاص این استان متمرکز شده‌اند. بِلک يکی از مهمترین اين مناطق است. منطقه بِلک که در شرق مرکز آنتالیا قرار دارد، محل استقرار دهها هتل است. علاوه بر این، برخی ازهتل‌های بِلک دارای امکانات گلف در استانداردهای جهانی، زمین‌ها و امکانات ورزشی حرفه‌ای هستند.
هتل‌های تفریحی لوکس زیادی در لارا وجود دارد که بین بِلک و آنتالیا است. نام منطقه‌ای که هتل‌های لارا در آن واقع شده‌اند، منطقه هتلها است.
پس از بِلک و لارا، منطقه کمر یکی دیگر از مناطقی است که هتل‌های زیادی را در خود جای داده است. کمر که در غرب مرکز آنتالیا قرار دارد، با طبیعت و تاریخ خود گزینه‌های متفاوتی را برای گردشگران ارائه می دهد؛ همچنین دارای هتل‌های لوکس بسیاری است. دهها هتل، هم در مرکز کمر و هم در قصبه‌هایی نظیر گوینوک، بِئل‌دیبی و کیریش که از توابع کمر هستند، به گردشگران ارائه خدمات می‌کند.
بوتیک هتلها و گزینه‌های مختلف اقامتی
آنتالیا علاوه بر صدها هتل بسیار لوکس، با تعداد زیادی بوتیک هتل نیز به گردشگران ارائه خدمات می‌کند.
در قلعه‌ایچی واقع درمرکز شهر، گزینه‌های متعددی از بویتک هتلها وجود دارد که می‌توانید با عبور از کوچه‌های تاریخی شهر به آنها دسترسی پیدا کرده و در مرکزی‌ترین قسمت آنتالیا اقامت کنید.
بوتیک هتلها فقط محدود به قلعه‌ایچی نیستند. درتمام مناطق آنتالیا، می‌توانید گزینه‌هایی برای اقامت در دل طبیعت پیدا کنید. به عنوان مثال، دراطراف شهر باستانی اولیمپوس، خانه‌های چوبی زیادی وجود دارد که می‌توانید اقامت در آنها را انتخاب کنید. در کمر، بوتیک هتل‌های موجود در داخل مزارع را خواهید دید که کاملا دور از شلوغی شهر هستند.
مکان‌هایی مانند مادن، تکیراووا، چیرالی، پاتارا؛ بهترین شرایط ممکن برای کمپینگ را به شما ارایه می دهند. می‌توانید در دل طبیعت، تعطیلاتی آرام در مجاورت منابع آب و دریا تجربه کنید.
